12/08/2012

Allak bullak birşey oldu bu


Bu aralar kafam karışık be blog. Bazen buraya bir yazı yazıyorum. Vay ne güzel bir yazı yazdım, keşke gerçek kimliğim altında yayimlasaydim diyorum. Bazende gerçek kimliğim altında bir yazı yazıyorum, tüh lanet olsun keşke onu oraya yazmasaydım ya Su'da yazsaydım diyorum.
Evet Su'yu yaratırken pekte uzun düşünmedim aslında. Su adını çok seviyorum, ileride kızım olursa koyarım belki diye Su'yu yarattım.
Annem Su'da neymiş, isim dediğin iki hece olur desede ben yinede Su'yu seviyorum ya. (Bu arada annem Su'yu tanımıyor tabiki ;))

Kendi kimliğim altında yazdığım yazılarımda duygusallıkta vardı, sinirde, politika da. Her anlamında ben vardım aslında. Sonra nereye gidersem gideyim duygusal yazılarımı eleştirir oldu insanlar. Kendimle ilgili pek fazla şeyi son yıllarda etrafımda ki insanlara anlatmama kararımdan dolayı, insanlarda benden birşey ögrenemdikleri için aklınca yazdığım duygusal yazılardan anlam çıkarmaya çalıştılar.
"vay seni gidi, kimi anlatıyordun o yazıda bakalım?" diye sorularla karşılaşmaya başladım ondan sonra. Annem babamda okuyor blogumu. Onlarında kafalarına hile hurda soktular. Yazamaz oldum ondan sonra. Sinir oldum kendi kendime. Bu yazıyı yayımlamasaydım keşke, bıraksaydım da defterimde kalsaydı dedim. Ama ben yazı yazmayı çok sevdiğimden bu yolu seçtim.

Durulmayan bir Su'yu yarattım. Su kimliğini çok sevdim. O kadar çok sevdim ki Su diye bağırsa yolda biri, döner bakarım, o derece yani.
Ama bazen bunalıyorum blog. Bir resim eklemek isteyince, yada bir yazı yazmak isteyince muallakta kalıyorum Su'ya mi eklesem, diğer blogamı diye? Off yani ...

Beni merak edenler de oluyor tabiki. Blogger arkadaşlardan seni çok merak ediyorum Su diyenler oluyor. Bazıları kimliğimi biliyor. Diğer blogumuda takibe aldılar sağolsunlar. Bazen bir bloggerın yazdıklarını çok seviyorum. Bir bakıyorum okuduklarım bölümüne, iki adresimde var çok mutlu oluyorum. Ama kafam karışıyor blog. Neyi nereye koyacagimi, kendimi nereye saklacagimi bilemiyorum. insanların bu kadar saçma olmasından bunaldım. Etrafımda ki insanlardan bana daha yakın olan blogger arkadaşlarıma sevgilerimi sunuyorum bu sayede.
Etrafımda bulunan ve beni anlayan eşi benzeri bulunmayan gerçek arkadaşlarıma da teşekkür ediyorum bir yandan, beni ben olduğum için sevdikleri için.

Resim alıntıdır

19 yorum:

  1. Ama şimdi ben diğer blogu merak ettim?

    YanıtlaSil
  2. Gercekten de cok zor tatlım hangisine yazacağını bilememek ama en iyisi senin için bu sekilde bencede. O nedenle sıkma guzel canını :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet haklisin canim. Ben bu sekilde devam edecegim. Ne zaman hangi bloga yazmak istersem yazacagim. Kimsenin de konusmasina izin vermeyecegim.

      Sil
  3. Su!
    Yıllardır herkes konuştu... iyi yaptın, kötü diyenler çıktı kötü yaptın, iyiki yaptın dediler her halükarda elestirildin ve son nefesine kadar eleştirileceksin!
    bizim insanımız alışmış ulaşamadığı ciğere mundar demeyi! ulaşınca acilen tüketmeyi!
    sen bırak milleti onun bunun düşüncesini eleştirisini!
    kimse sabah uyandığında SEN olarak uyanmicak!

    SEN OZELSIN KIMSE KICINI DA YIRTSA SEN OLAMICAK SENIN HAYATINI ÜZÜNTÜNÜ NESENI YASAMICAK!

    yaptığın herşeyin en güzelini yapıyorsun nasıl yaptığın önemli değil hikayeni yaşanması gereken karelerle dolduruyorsun!

    VOLLE KRAFT VORAUS!

    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kimin hakkimizda neler konustugunu, hangi kararlarimizda yanlis anlasildigimizi benim kadar sende cok iyi biliyorsun. Dediklerinde cok haklisin. Cok tesekkür ediyorum düsüncelerin icin canim. Bir gün yine bir araya geliriz insallah.

      Sil
  4. Sen sıkılma canım yaa. içinden ne geliyorsa yaz. ama sana özel kalmasını istediğin ama yine de anlatmaya ihtiyaç duyduğun şeyleri kimsenin seni tanımadığı bir yere yaz:) Rahatlarsın.Ayrıca diğer blogunu ben de merak ettim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canim Su Perim, ben anlatmak istediklerimi burada anlatiyorum galiba. Icimde kalmasin, hatira kalsin, bir gün acip bende yazdiklarimi oturup okuyayim diyorum kendi kendime. Mail adresine ulasirsam simdi, diger adresi de verecegim. Sadece beni gercek hayatta taniyan insanlarin bu adresi bilmemesi bile faydali benim icin. Bloggerin bloggere zararini görmedim ben be ;)

      Sil
  5. Biliyor musun, bu konuda seni çok iyi anlıyorum. Zaman zaman her yazdığımı, her paylaştığımı, hatta her dinlediğim şarkıyı bile doğrudan özel hayatıma yormaları bunaltıcı geliyor bana. Yazdığım her satırda özel hayatımdan bir parça arıyorlar, o bitti çizdiğim resimleri bile analiz edebildiklerini sanıp tuhaf tuhaf itaflarda bulunuyorlar. Ne kadar boş ve gereksiz bir uğraşı. Ama millet bu, konuşur, sen istediğin kadar anlatmaya çalış istediği veya işine geldiği gibi algılayacaktır, onların keyfi diye de kendimi saklamak istemiyorum çünkü insanların kafa yapılarını değiştiremem onlar uğruna da kendimi değiştirmem...
    Ama yine de haklısın, eminim böylesi senin için çok daha rahattır.
    Zaman zaman acaba en başından beri ben de mi öyle yapsaydım dediğim olmuyor değil...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu konuyu seninle bir kere daha konusmustuk baligim. Biliyormusun ilk sana haber vermistim yeni adres actim, buradan okuyabilirsin diye. :) Icinden nasil geliyorsa öyle yap, ama senin resimlerini, cizimlerini elestirenlere, sacmasapan yorumlarda bulunanlara cok sinirleniyorum ha.

      Sil
  6. Kuzum, etrafında öyle her şeye maydonoz tipler varsa kendini üzmektense iyi yapmışsın 2. blogu açmakla. Evet insan bazen kendi olamıyor ama gereksiz insanların gereksiz yorumları ile de midesi bulanmıyor.
    ben 2 bogunu da seviyorum, nerede ne yazarsan orada onu okurum.
    Öptüm seni :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tesekkür ederim Sevdacim. Zaten sen her zaman yanimda hissettigim blogger arkadaslarimdansin. iyiki varsin. Öpüyorum seni.

      Sil
  7. ama diğer blog ne bende merak ettim şimdi ?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Simdi herkese diger blogun adresini verirsem, ne anlami kalir ki benim gizliligimden.

      Sil
  8. Yazın, aklıma şunu getirdi Su:
    "Eckhart Tolle şöyle der: hayatımızda bir çok maske takıyoruz, sevgili maskesi, öğrenci maskesi, çocuk maskesi, anne-bab maskesi... bunlar bizi 'Bir' olmaktan uzaklaştırıyor. Daila Lama'ya bakıyorum. Daila Lama maskesi takmış... ama o Daila Lama, herkesle aynı percereden, aynı şekilde konuşuyor..."

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok degisik bir bakis acisi ama bir o kadar da hakli bence. Tesekkür ederim paylasimin icin.

      Sil