Belimiz çıktı

Belimiz çıktı

Kardeşim yaklaşık iki senedir mimar mühendislik bölümünde okuyor. Biz zaten 21 senedir aynı odayı paylaşıyoruz. Aynı yatakta yatıyoruz. Açılan bir koltuğumuz var. Akşamları açıp kuzu kuzu yatıyoruz.

O üniversiteye başlayınca tamamen düzgün bir şekilde çalışabilmesi ve çizimlerini hazırlayabilmesi için odanın yönünü değiştirmiş, camın önünde bulunan koltugumuzu (yatağımızı) benim masamın bulunduğu duvar tarafına çekmiş, ona aldığımız çizim masasını da camın önüne yerleştirmiştik.

Oda biraz daha ferah duruyordu sanki ama yatağımızın kenarlarında geçiş yeri daralmıştı ve biz bu şekilde bir sene idare ettik. Masanın üstündeki yığınlarımız yüzünden annem yokluğumuzda camları da silemez oldu ve bir çok kereler sinir krizi geçirdi. :)

Kardeşimin artık o büyük çizim masasına ihtiyacı yok. Artık çizimlerini bilgisayarla yapıyor ve yaptığı çizimleri atölyede ufak inşaat modellerine dönüştürüyor. O kadar şekerler ki inanamazsınız. Belki bir gün burada resimlerini yayımlarım.

Biz bugün erkenden eve döndük ve kız başımıza tüm odayı boşalttık ve mobilyaları yine eski yerlerine getirdik. Belimiz çıktı vallahi. Masada çok ağır yatakta. Ama başardık. Odamız eski haline döndü ve biz daha rahat haraket edeceğiz bundan sonra.