Bu sabah besi çeyrek gece babamın bana seslenen sesi ile uyandım. Biz bugün almanların bit pazarı dedikleri, ikinci el eşyaların satıldığı pazara satış yapmaya gittik.
Bir çok kiyafetim vardı, kilo verdiğimden dolayı bana olmayan ve alipta doğru dürüst kullanmadığım el çantaları.
Sabahın altısında satış yapılan yere vardık ve kuyruğa girdik. Arabamızın boyunu ölctürüp, stand fiyatını ödeyip yerimize geçtik. Altıyı çeyrek geçiyordu ve 7'den önce standı kurmak ve 10'dan önce satış yapmak yasaktı.
Arabanın içinde oyalandık. 7'de standimizi kurmaya başladık ve babamla değiş tokuş ederek etraftaki standları gezdik ve saat 10 olduğunda satış yapmaya başladık.
Kadınlar çok ilginç. Teyzeler yani. Benim güzelim kiyafetlerim 1 yada 2 Euroya dururken sen git yan standtan eski kullanılmış kahve fincanlarini, çarşafları satın al. Neyse yinede satış yapabildim. El cantalarimin hepsini sattım neredeyse. Kiyafetlerden de kışlık olanlar ikişer euroya gitti.
Bir kaç hafta sonra üniversitenin kampüsünde satış varmış. Yan standta bulunan kadınlar yıllardır bu işi yaptıklarından dolayı, oraya gitmemi tavsiye ettiler. Üniversite öğrencileri kıyafetleri daha çok alıyormuş. Bende öyle yapacağım herhalde.
Kısa günün kârı biraz elime para geçti ve benim için farklı bir deneyim oldu.
Şimdi evdeyim ve uykum var, fakat şimdi yatarsam uyuyamayacagim biliyorum.
© Su
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder